ازدواج های پیامبر(ص)
پیامبر تا ٢٥ سالگی مجرد است؛ و به گواهی تمام اسناد و متون تاریخی در کلّ این ٢٥ سال دوران نوجوانی و جوانی، در نهایت پاکدامنی و قداست زندگی می‌کند. گویی در این دوران ایشان رهبانیّت اختیار کرده است. پیامبر در ٢٥ سالگی با «خدیجه» که «بیش از ١٠ سال» از وی بزرگ‌تر است ازدواج می‌کند؛ و تا وفات وی، ٢٥ سال بعد، تنها همسر پیامبر، خدیجه است. اینک پیامبر ٥٠ ساله می‌باشد. پیامبر تا ٣ سال در سوگ حضرت خدیجه است؛ و همسری اختیار نمی‌کند؛ اینک پیامبر ٥٣ ساله است.
پیامبر در ٥٣ سالگی با«سوده بنت زمعةبن‌قیس» که ٥٠ ساله، شوی‌مرده و بدون سرپرست است، ازدواج می‌کند؛ و تا ٣ سال تنها همسر پیامبر سوده می‌باشد. اینک رسول‌خدا ٥٦ ساله است. وی فقط هفت سال دیگر در این دنیای خاکی خواهد بود.
پیامبر در هفت سال آخر حیات خود ١١ همسر دیگر برمی‌گزیند؛ که تعدادی از آنان به دلیل کهولتِ سن، زودتر از ایشان فوت می‌کنند. تمامی پرسشهایی که در مورد همسران پیامبر مطرح است؛ در مورد همین هفت سال آخر زندگی پیامبر است. چند نکته در مورد این هفت‌سال:
اول: این هفت سال از پر مشغله‌ترین دوران حیات پیامبر است .مشکلات داخلی مدینه، مانند اختلاف‌های اوس و خزرج، مهاجر و انصار، یهودیان داخل مدینه با مسلمین از یک طرف، و تربیت مردم تازه مسلمان این شهر، یکی از صدها مشکلات پیامبر در این هفت سال است. در شرایطی که مدینه هر لحظه در معرض هجوم قبایل اطراف است؛ لاجرم پیامبر و یارانش مدام در حال آماده باش جنگی‌اند.
دوم: در این هفت سال قوای جسمانی پیامبر در اثر پیری و بیماری، که آخرالامر او را از پای در می‌آورد؛ روز به روز در حال تحلیل رفتن است.
سوم: تعدادی از این زنان، شوی‌مرده و یا بی‌سرپرست هستند؛ که از مکّه یا شهرهای دیگر به مدینه پناهنده، و یا فرستاده شده‌اند. لذا در مدینه از حمایت اقوام خود نیز بی‌بهره‌اند. (سوده بنت‌زمعه، زینب بنت‌خزیمه، اُم‌ّسلمه، ماریه قبطیّه اینچنین‌اند.
چهارم: مابقی این زنان، دختران سران قبایل ذی‌نفوذی بودند؛ که پیامبر با این ازدواج‌ها، هوشمندانه روابط خصمانۀ آن‌ها را تلطیف نمود؛ و با کمترین خونریزی، صلح و سازش را با آنان برقرار نمود. عایشه و حفصه، دختران دو تن از با نفوذترین مهاجران از مکّه یعنی ابوبکر و عمر بودند.
رمله، دختر بزرگترین دشمن پیامبر یعنی ابوسفیان بود. زینب بنت جحش، از بنی‌مخزوم یکی از پرنفوذترین طوایف قریش بود. ریحانه و صفیه ، دختران سران دو قبیلۀ یهودی بودند. جویریه، دختر یکی از سران قبیله خزاعه بود؛ که بعد از آن وصلت، خزاعه یکی‌از متحدین استراتژیک مسلمانان شدند.
پنجم: در این هفت‌سال که پیامبر حکومت شهر مدینه را دارد؛ و سال به سال از لحاظ سیاسی قوی‌تر می‌شود؛ بزرگان انصار(ساکنان‌اصلی مدینه) حاضر بودند که جوان‌ترین و زیباترین دختران خود را به رسم خود به عقد پیامبر درآورند. ولی در میان این ١١ همسر، هیچ زن انصاری دیده نمی‌شود؛ چرا که در مورد زنان انصار هیچیک از دو دلیل اجتماعی و سیاسی پیش گفته وجود ندارد.
بنابراین ازدواج‌های ١١ گانۀ پیامبر در این مدّت، نه تنها رنگی از لذّت‌جویی ندارد؛ بلکه ایثاری شگرف از این روح متعالی است؛ که حتی از خصوصی‌ترین و شخصی‌ترین امور زندگی خود، یعنی زناشویی، در خدمت اهداف انسانی و الهی خود می‌گذرد.